
| |
Ter nagedachtenis
De leegte zonder jou is met geen pen te beschrijven,
de leegte zonder jou zal altijd bij ons blijven.
Maar vele herinneringen verzachten onze smart,
voorgoed uit ons midden, maar voor altijd in ons hart.
Daimy
van Balingshoek |
01-05-2009 |
 |
19-12-2020 |
Daimy was de eerste
zelfgefokte hond die ik zelf kon houden. Omdat ik graag de Midden-Aarde
lijn wilde behouden, koos ik Olaf - Xerxes van Midden-Aarde, als je
vader. Je was een enthousiaste, sportieve hond. Als je de indruk kreeg
dat je mee mocht om iets te gaan ondernemen, stond je als eerste bij de
achterdeur. Je hebt met veel plezier behendigheid en flyball gedaan.
Helaas kreeg je last van je polsen en moesten we hiermee stoppen.
Je was een supergoede moeder en hebt het E- en
F-nest voortgebracht. Doordat in het laatste nest alleen reutjes geboren
werden en ik je niet lang als enige hond wilde laten, heb ik geen
nakomeling van je kunnen houden.
Vorig jaar kreeg je drie keer achter elkaar
ernstige longontsteking. Bij verder onderzoek (CT-scan) bleek je een
verlamde slokdarm (mega-oesophagus) te hebben, waardoor voedsel
terugliep in de longen. Harald maakte een Bailey-chair voor je, door
zittend te eten werden je problemen grotendeels verholpen. De verlamde
slokdarm werd veroorzaakt door een "afwijking aan bloedvoorziening
ruggenmergkanaal met aanwijzingen voor verminderde spierfunctie aan de
linker zijde van romp, als een keelgebied". In overleg met je dierenarts
hebben we geen verder onderzoek laten doen, omdat het
hoogstwaarschijnlijk geen behandelbare aandoening zou opleveren.
Ongeveer twee weken geleden begon je tijdens
het uitlaten, af en toe wat te hijgen. Ook begon je je wat meer te
verslikken. Vrijdag ochtend leek er ‘iets’ te zijn gebeurd. Je bleef
veel hijgen en stond wat wankel op je achterbenen. Eind van de
middag heb je je urine laten lopen, opnieuw moest je weer veel
hijgen en lopen ging heel lastig, je leek wel dronken.
Ik heb je pijnstilling gegeven en een afspraak
gemaakt met dierenarts. ‘s Avonds zagen we dat je hoofd naar rechts
trok en een zenuwtrekking in je rechter wenkbrauw.
De dierenarts bevestigde waar we bang voor
waren, er was iets mis in je koppie. We hebben je niet langer laten
lijden.Iedere hond is uniek, zo ook
jij lieve Daimy. Tijdens al die maanden thuis werken lag jij onder
mijn bureau, altijd bij mij in de buurt! Ik mis je, mijn laatste van
Midden-Aarde hond, ontzettend.......
|
 |
 |
|
|
Femke van Shaka's
Royal Kraal |
18-07-2001 |
 |
09-04-2015 |
|
foto gemaakt door
Iris de Smit |
|
Je was een aparte hond,
altijd wat
gereserveerd. Als ik je even niet
zag dan stond je schuin achter me, als een schaduw. Je was een
bescherm-engeltje voor Kyan, bij wandelingen bleef je hem volgen.
Je hebt behendigheid gedaan en zat
samen met Joy in het flyball team van de West-Friese flyers. Op 7
jarige leeftijd struikelde je tijdens de training, je pols was ernstig
ontwricht. Met behulp van een dierenfysiotherapeut en een orthopedisch
centrum kreeg je een brace. Het kwam voor een groot deel goed, maar je
mocht nooit meer springen en sporten.
Je hebt in 2003 het
C-nest gekregen en in 2009 het D-nest, allemaal geweldige puppen.
Vanaf december 2013 werd je gezondheid
minder. Je kreeg chronische bronchitis en ging erg veel drinken (werd
daardoor incontinent). Na iedere antibioticakuur leek je conditie
achteruit te gaan. Eind vorig jaar kreeg je een wondje tussen je tenen.
Onder dwang met je pootje in de Biotex en een zalfje van de dierenarts,
maar het wondje wilde niet helen. Je bleef mank lopen en liep steeds
langzamer, de fit was eruit.
Kleine wratjes rond je oogleden
irriteerden je ogen en toen kreeg je ook nog een dikke bult tussen je
ogen. Ik had de indruk dat je leven lijden geworden was, maar vond het
moeilijk afscheid van je te nemen.
Met pijn in mijn hart heb ik de
moeilijke beslissing genomen. Op 9 april hebben we afscheid genomen van
Femke (ruim 13½ jaar).
Iris de Smit Fotografie
heeft nog prachtige foto’s van haar gemaakt, daarna is ze thuis rustig
ingeslapen. |
 |
 |
|
Elmo van
Balingshoek
|
01-04-2012 |
 |
07-12-2013 |
|
foto gemaakt door
Carla Hermans |
|
Na het krijgen van een (ontwormings)middel
waar collies gevoelig voor zijn, kreeg Elmo vergiftigingsverschijnselen.
Hij werd opgenomen in het Universiteitsziekenhuis in Gent en heeft daar
anderhalve week in coma gelegen. Aan het in infuus en uiteindelijk met
beademing. De dierenarts heeft haar fout toegegeven en belooft alle
kosten te betalen. Elmo was zo
goed als uit de coma, reageerde en had eetlust. We durfde niet al te
enthousiast te zijn, maar we waren zo blij dat het beter ging. Helaas
kreeg hij in plotseling een infectie en was niet meer te redden.
Het verdriet is groot, om het verlies
van een vriend en familielid. Wandelen, fietsen, trainen je vond het
allemaal geweldig. Lieve Elmo, rust zacht.
Carla, John, Robin en Seppe heel veel
sterkte. Wat zullen jullie hem missen! |
|
My second
Joy van Shaka's Royal Kraal
24-01-1999 |
 |
09-09-2012 |
|
foto gemaakt door
Iris de Smit |
|
Een dag nadat we je oma
moesten laten inslapen, hoorde we dat jouw moeder ging bevallen. We
mochten bij de bevalling zijn, en in de vroege ochtend werd jij
geboren. Ik wist meteen dat jij "my second Joy" moest worden. In juli
zijn we getrouwd en bracht jij onze ringen. Toen Kyan geboren werd,
lagen jij en Femke er naast. We hebben behendigheid gedaan (niemand kon
jou bijhouden) en flyball. We zijn zelfs nog voor een wedstrijd naar
Italië geweest. Je was altijd enthousiast, wilde altijd de snelste zijn.
Begin 2011 (toen was je 12) zijn we gestopt met flyball. Je bleef zo
gedreven dat je een paar dagen na een training bijna niet meer kon
lopen, je spieren werden stijf en je gewrichten stram.
Helaas heb je geen puppen kunnen krijgen.
Na de eerste dekking bleef je leeg, en na de tweede dekking werden de
puppy's 10 dagen te vroeg (dood) geboren. Omdat je baarmoederontsteking
bleef houden, moest je worden gesteriliseerd. Je bent altijd heel gezond
geweest, alleen de laatste tijd wat ouderdomskwaaltjes.
Vorige week vrijdag ging je opeens veel drinken
en in huis plassen. Uit bloed- en urineonderzoek kwamen geen
afwijkingen. Een hele week ging het goed tot je donderdag-avond opeens
onrustig werd, ging hijgen. Je plaste weer in huis, nu met
bloed/stolsels. Zaterdag bleek dat je blaaskanker had.
Wij zijn nog naar het strand gegaan. De
pijnstillers werkten goed, je vloog over het strand en door de golven.
Het was heerlijk je nog zo te zien. Zondag-ochtend is de dierenarts
gekomen en ben je ingeslapen, heel rustig.
Je hebt een mooi leven gehad. Je was
echt een super hond en jou te moeten missen doet heel veel pijn. |
|
 |
 |
|
Arco
van Balingshoek |
20-05-1997 |
 |
03-11-2008 |
Je was de mooiste pup uit het eerste nestje met
mijn eigen kennelnaam. Ik vond het moeilijk je te verkopen, maar kon je
ook niet zelf houden. Je hebt het hart van mijn ouders veroverd en zij
besloten je in huis te nemen. Mijn vader ging met je trainen en jij
vergezelde hem op zijn dagelijkse eindeloze wandelingen.
Je was een bijzondere hond en leek alles te begrijpen. Helaas is het
niet gelukt een nest met je te fokken, ik had zo graag nakomelingen van
je gehad.
Begin april werd je steeds slomer. Volgens de
dierenarts werkte je schildklier niet goed meer en je kreeg (net
als ik) Thyrax, dit had echter geen enkel effect. Half september
bleek je een neurologische aandoening te hebben. De dierenarts
dacht aan Degeneratieve Myelopathie; je zakte steeds vaker door
je achterbenen en kon niet meer zo ver lopen. Zondag werd je
opeens erg ziek. Maandagochtend constateerde de dierenarts een
haemangiosarcoom van de milt. Ik ben naar snel naar je
toegekomen en 's avonds hebben we je laten inslapen.
Dag lieve vriend, we missen je vreselijk.
|
|
|