Daimy van Balingshoek

Je was een supergoede moeder en hebt het E- en F-nest voortgebracht. Doordat in het laatste nest alleen reutjes geboren werden en ik je niet lang als enige hond wilde laten, heb ik geen nakomeling van je kunnen houden.

Vorig jaar kreeg je drie keer achter elkaar ernstige longontsteking. Bij verder onderzoek (CT-scan) bleek je een verlamde slokdarm (mega-oesophagus) te hebben, waardoor voedsel terugliep in de longen. Harald maakte een Bailey-chair voor je, door zittend te eten werden je problemen grotendeels verholpen. De verlamde slokdarm werd veroorzaakt door een "afwijking aan bloedvoorziening ruggenmergkanaal met aanwijzingen voor verminderde spierfunctie aan de linker zijde van romp, als een keelgebied". In overleg met je dierenarts hebben we geen verder onderzoek laten doen, omdat het hoogstwaarschijnlijk geen behandelbare aandoening zou opleveren.

Femke van Shaka's Royal Kraal

09-04-2015

foto gemaakt door Iris de Smit

Je was een aparte hond, altijd wat gereserveerd. Als ik je even niet zag dan stond je schuin achter me, als een schaduw. Je was een bescherm-engeltje voor Kyan, bij wandelingen bleef je hem volgen.

Je hebt behendigheid gedaan en zat samen met Joy in het flyball team van de West-Friese flyers. Op 7 jarige leeftijd struikelde je tijdens de training, je pols was ernstig ontwricht. Met behulp van een dierenfysiotherapeut en een orthopedisch centrum kreeg je een brace. Het kwam voor een groot deel goed, maar je mocht nooit meer springen en sporten.

Je hebt in 2003 het C-nest gekregen en in 2009 het D-nest, allemaal geweldige puppen.

Vanaf december 2013 werd je gezondheid minder. Je kreeg chronische bronchitis en ging erg veel drinken (werd daardoor incontinent). Na iedere antibioticakuur leek je conditie achteruit te gaan. Eind vorig jaar kreeg je een wondje tussen je tenen. Onder dwang met je pootje in de Biotex en een zalfje van de dierenarts, maar het wondje wilde niet helen. Je bleef mank lopen en liep steeds langzamer, de fit was eruit.

Kleine wratjes rond je oogleden irriteerden je ogen en toen kreeg je ook nog een dikke bult tussen je ogen. Ik had de indruk dat je leven lijden geworden was, maar vond het moeilijk afscheid van je te nemen.

Met pijn in mijn hart heb ik de moeilijke beslissing genomen. Op 9 april hebben we afscheid genomen van Femke (ruim 13½ jaar). Iris de Smit Fotografie heeft nog prachtige foto’s van haar gemaakt, daarna is ze thuis rustig ingeslapen.

07-12-2013

foto gemaakt door Carla Hermans

Elmo was zo goed als uit de coma, reageerde en had eetlust. We durfde niet al te enthousiast te zijn, maar we waren zo blij dat het beter ging. Helaas kreeg hij in plotseling een infectie en was niet meer te redden.

Het verdriet is groot, om het verlies van een vriend en familielid. Wandelen, fietsen, trainen je vond het allemaal geweldig. Lieve Elmo, rust zacht.

Carla, John, Robin en Seppe heel veel sterkte. Wat zullen jullie hem missen!

09-09-2012

foto gemaakt door Iris de Smit

Een dag nadat we je oma moesten laten inslapen, hoorde we dat jouw moeder ging bevallen. We mochten bij de bevalling zijn, en in de vroege ochtend werd jij geboren. Ik wist meteen dat jij "my second Joy" moest worden. In juli zijn we getrouwd en bracht jij onze ringen. Toen Kyan geboren werd, lagen jij en Femke er naast. We hebben behendigheid gedaan (niemand kon jou bijhouden) en flyball. We zijn zelfs nog voor een wedstrijd naar Italië geweest. Je was altijd enthousiast, wilde altijd de snelste zijn. Begin 2011 (toen was je 12) zijn we gestopt met flyball. Je bleef zo gedreven dat je een paar dagen na een training bijna niet meer kon lopen, je spieren werden stijf en je gewrichten stram.

Helaas heb je geen puppen kunnen krijgen. Na de eerste dekking bleef je leeg, en na de tweede dekking werden de puppy's 10 dagen te vroeg (dood) geboren. Omdat je baarmoederontsteking bleef houden, moest je worden gesteriliseerd. Je bent altijd heel gezond geweest, alleen de laatste tijd wat ouderdomskwaaltjes.

Vorige week vrijdag ging je opeens veel drinken en in huis plassen. Uit bloed- en urineonderzoek kwamen geen afwijkingen. Een hele week ging het goed tot je donderdag-avond opeens onrustig werd, ging hijgen. Je plaste weer in huis, nu met bloed/stolsels. Zaterdag bleek dat je blaaskanker had.

Wij zijn nog naar het strand gegaan. De pijnstillers werkten goed, je vloog over het strand en door de golven. Het was heerlijk je nog zo te zien. Zondag-ochtend is de dierenarts gekomen en ben je ingeslapen, heel rustig.

Je hebt een mooi leven gehad. Je was echt een super hond en jou te moeten missen doet heel veel pijn.

Arco van Balingshoek

03-11-2008

Je was de mooiste pup uit het eerste nestje met mijn eigen kennelnaam. Ik vond het moeilijk je te verkopen, maar kon je ook niet zelf houden. Je hebt het hart van mijn ouders veroverd en zij besloten je in huis te nemen. Mijn vader ging met je trainen en jij vergezelde hem op zijn dagelijkse eindeloze wandelingen.

Je was een bijzondere hond en leek alles te begrijpen. Helaas is het niet gelukt een nest met je te fokken, ik had zo graag nakomelingen van je gehad.